Leven Na De Dood?

Op uw website Bijbel Online vond ik uw e-mail adres bij de contactpersonen. Ik heb al een tijdje een intrigrerende vraag waar ik via Bijbel Online gepoogd heb een antwoord te vinden. Mijn vraag is namelijk: waar staat nou precies in de Bijbel dat mensen naar de Hemel (danwel naar de Hel) gaan na hun dood? Ik heb gezocht met als invoer de woordcombinaties "sterven", "opstanding", "dood leven", "na dood", "leven hemel" en "dood hemel" maar kom dan uit op een wel heel summier lijstje: 1 Samuël 2:6 „De Heer doet sterven en doet leven, zendt naar het dodenrijk en leidt eruit omhoog.” is een gebed van Hanna en dus niet het Woord van God. Prediker 3:22 „Daarom, zo heb ik vastgesteld, is het maar het beste voor een mens dat hij vreugde put uit alles wat hij onderneemt. Dat is wat hem is toebedeeld, want wie zal hem van iets laten genieten na zijn dood?” Prediker 9:5 „…de doden weten niets. Er is niets meer dat hun loont, want ze zijn vergeten…” Jesaja 66:24 gaat over een specifieke groep mensen maar niet over alle mensen. Hosea 6:2 „Hij redt ons na twee dagen van de dood, de derde dag doet hij ons opstaan: in zijn nabijheid zullen wij leven.” De naam Hosea betekent ‚God redt’. Curieus genoeg begint dit Bijbelboek met Hosea 1:2 „De Heer zei tegen hem: ‚Trouw een overspelige vrouw…’” en gaat feitelijk over het volk van Israël, met name het noordelijke tienstammenrijk. Nergens blijkt dat de gehele mensheid bedoeld wordt. 2 Makkabeeën 7:14 is apocrief en telt dus feitelijk niet mee. Sirach 48:14 gaat slechts over één individu (de profeet Elia) en is ook apocrief. Marcus 12:25 „Want wanneer de mensen uit de dood opstaan, trouwen ze niet en worden ze niet uitgehuwelijkt maar zijn ze als engelen in de hemel.” gevolgd door „Hij is geen God van doden, maar van levenden; u dwaalt vreselijk!” Matteüs 22:23 is een variant van Marcus 12:25 evenals Lucas 20:27 en samen tellen ze daarom één keer. Lucas 14:14 „Dan zult u gelukkig zijn, zij kunnen voor u dan wel niets terugdoen, maar u zult ervoor beloond worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.” rept ook al niet over "Hemel". Johannes 11:25 „Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven.” — komt dicht in de buurt maar klinkt nogal vaag. De termen "Hiernamaals" en "Hel" kon ik al helemaal niet vinden. Met de term "sterven" kom ik voornamelijk uit op teksten die aangeven dat dit een door God opgelegde straf is. Het verwondert mij daarom dat er na deze betraffing een beloning zou volgen in de vorm van eeuwig leven. Wat me nog te binnen schoot is: Genesis 3:19 „… stof ben je, tot stof keer je terug.” (het roemruchte “ashes to ashes, dust to dust.”*) Psalmen 90:3 „U doet de sterveling terugkeren tot stof…” Prediker 3:20 „… alles is uit stof ontstaan en alles keert terug tot stof.” Sirach 17:30 „… een mensenkind is niet onsterfelijk.” & Sirach 17:32 „… maar alle mensen zijn stof en as.” Hier staat alleen Hosea 6:2 (zie bovenstaande) tegenover in het Oude Testament. Zoek ik naar "ziel" dan vind ik slechts: Psalmen 119:81 „Mijn ziel smacht naar de redding die u brengt, in uw woord heb ik mijn hoop gesteld.” Deze tekst geeft op zichzelf al geen zekerheid – in het kader van bovenstaande citaten lijkt het helemaal hopeloos. Het zou wel heel vreemd zijn als 2000 jaar christelijke theologie hier niet een passend antwoord op gevonden heeft. Graag verneem ik van u of van een van de anderen uit uw midden een antwoord op bovenstaande kwestie. Alvast dank voor uw reactie.