DD#3

Aan de billen kent men het meisje

De zegeningen van het feminisme zijn talrijk, zo talrijk dat het wel de meest succesvolle onder de kleinburgerlijke protestbewegingen mag worden genoemd. Overal zijn vrouwen! Toegegeven, ze verdienen vaak minder dan hun manlijke collegae, maar ze verdienen tenminste en soms schoppen ze het zelfs tot directeur of inspecteur of specialist of echtgenote van de Nederlandse president van de Europese Centrale Bank of, met wat mazzel, staatshoofd. Dat is een heel ding.

Maar er is een keerzijde. Letterlijk. De meisjesbillenfysiognomie raakt in het ongerede. Deze oude Geheimlehre dreigt hetzelfde lot ten deel te vallen als de sterrenwichelarij, maar dan ten onrechte. Het is goed dat niemand meer gelooft dat onze levensloop bepaald wordt door de positie van rondjes-vliegende hompen steen en ijs op tientallen miljoenen kilometers afstand. Maar wie, om toch vooral te deugen, zijn ogen sluit voor de wijsheid die te vergaren valt door de studie van meisjesbillen, wie daar zijn neus voor ophaalt omdat hij denkt zo zijn politieke karma op te krіkkеn, terwijl hij overigens nergens iets van snapt, die is een onverantwoordelijke dwaas. Aan de billen kent men het meisje. Ook het slimme meisje, ook het kritische, zelf-denkende meisje, ook het driemaal-modaal-verdienende meisje, ja, zelfs het feministische meisje en het zeldzame meisje dat nog wél in sterrenwichelarij gelooft.

Er was in Engeland midden vorige eeuw een hoogleraar in de filosofie, die zich tot het skepticisme had bekend. Niets, maar dan ook helemaal niets konden we weten, zo meende hij, en daarom stak hij zonder links-en-rechts-kijken de straat over. De aanstormende vrachtwagens waren in zijn ogen evenzovele domme illusies, waaraan men beter geen aandacht besteedde. Dus elke morgen om negen uur belde zijn vrouw naar de universiteit om te informeren of hij veilig was aangekomen.

Precies zo gaan ook de ellendigen over straat die van billenfysiognomie niets moeten weten. Hoe zullen de mannen onder hen ooit een fatsoenlijk meisje vinden voor aan hun tafel, voor in hun bed, voor van alles en nog wat in voor- en tegenspoed? Hoe kunnen de vrouwen onder hen zich handhaven, zonder inzicht in de zieleroerselen van de concurrentie en zonder (‘spiegeltje, spiegeltje’) de geringste zelfkennis?

De sportschool beschikt over een speciaal apparaat, dat jonge vrouwen die door de zwaartekracht geplaagd worden in staat stelt aan hun karakter te werken.

Heren, open uw ogen! Dames, aan de slag!  【ipse dixit】